જો અને તો

જિંદગીના પરિતાપોથી હાંફીને, થાકીને

જીવન-પથ પર ડગ ડગમગે ત્‍યારે ---

મને મળશે જો, તારા હાથનો સહારો,

તો, ફરીથી ઊભી થઇ જઇશ હું !

આ દેહ-વાંસણીના અંતિમ શ્વાસના

સૂરો રેલાતાં હોય ત્‍યારે

થોભશો જરા ? એટલી તારી હૂંફ મળશે

તો, ફરીથી જીવન સરગમ બજી ઊઠશે.

અંતિમ સમયે કોઇની પ્રતીક્ષામાં

અધ-બિડાયેલી આ પાંપણોમાં

નજર સાથે નજર મિલાવશો ને-

તો, ફરીથી બેઠી થઇશ હું !

શ્વાસની લીલા સમેટાઇ ગયા પછી

અંતિમ સફર ઊપડે ત્‍યારે -

કફન મારૂં ખસેડીને 'આવી ગયો છું' -

એટલું જ બોલશેને તો -

શ્વાસમાં પાછો શ્વાસ આવશે મને !

ત્‍યાં તો

પાછળથી એક અવાજ સંભળાયો

આપણાં આ સૂક્ષ્‍મ સંબંધોમાં

જો અને તો ન જ હોય !

તારું કફન ખસેડું ત્‍યારે

માત્ર ને માત્ર આપજે મને

મનગમતું - મલકતું મંદ મંદ સ્‍મિત,

તો

તારું કફન ઓઢીને ચાલતો થઇશ હું !