(રાગ : ચલ ઊડ જા રે પંછી)
આવી આવી વિદાય ઘડી
રડે અંતર ને આ આંખલડી
એક જ ડાળના પંખી બનીને
સાથે રમિયા જમિયા
કૃષ્ણ - સુદામા થઇને આપણે
પ્રેમના પાઠો ભણિયા
ભૂલી સઘળાં વેર - ઝેરને
આવો, ભેટી લઇએ
કોણ જાણે આ વેળા કદી
આવે કે ના આવે..........આવી આવી વિદાય ઘડી..
આવી આવી વિદાય ઘડી
રડે અંતર ને આ આંખલડી
એક જ ડાળના પંખી બનીને
સાથે રમિયા જમિયા
કૃષ્ણ - સુદામા થઇને આપણે
પ્રેમના પાઠો ભણિયા
ભૂલી સઘળાં વેર - ઝેરને
આવો, ભેટી લઇએ
કોણ જાણે આ વેળા કદી
આવે કે ના આવે..........આવી આવી વિદાય ઘડી..
આ માટીની રજેરજમાં
મારી બંધાણી છે માયા
મારાં પાપના તાપને આપે,
આપી શીતળ છાયા
ગુરુ - નૈયાનાં જ્ઞાન હલેસે
જીવન-સાગર તરિયા
જનમો જનમ અહીં જન્મ ધરીને,
ચૂકવું ઋણ તમારાં.......આવી આવી વિદાય ઘડી..
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો